saye punya beat da jalan.

hari tu, pegi tengok Betty kat bengkel.
die sehat.
nampak cam baru.

tapi saye tengok die ngan perasaan yang bercampur baur.

sian dia.

saye mungkin tak mampu nak bawak die jauh-jauh dah.
nak bawak pegi lalu ringroad nak ke adam malik pun takut.

Betty, 
saya mintak maaf.
saya takleh bawak awak dah.
saya bukan taknak, tapi takleh.
saya tak berani.


Betty,
buat masa ni biarlah orang lain bawak awak dulu ye.
orang lain tu bukan sape-sape.
sume tu kawan saye yang tolong waktu kite eksiden haritu.
takpekan?


Betty,
nanti saye kumpul kekuatan nak bawak awak balik eh?
tapi slow-slow la.
saye berani bawak takat dari umah kite ke umah kawan-kawan kat taman sebelah je.
nanti da berani sket, saye bawak awak pegi adam malik plak eh?
jangan majok tau.


Betty,
sorry sebab awak kene dok bengkel lame-lame.
tu pun sebab nak dptkan body and sportrim baru untuk awak.
awak suke tak?
dah tak calar-calar.
dah tak bengkok.
ehm, mungkin awak rase awak dah kene mandi skang ni,
tapi tunggulah dulu ye.
tak sempat betul nak hantar awak gi toilet awak kat seberang jalan besar tu.
he.


ikhlas,
jennyto!